menu
1 /
23.10.18 wykłady

Wykłady otwarte 23.10. – 28.10.18

Zapraszamy na wykłady otwarte w ramach projektu Ćwiczenie nowoczesności • Exercising modernity • Modernität üben.

W roku setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości program będzie zogniskowany wokół pojęcia nowoczesności: zarówno w jej ujęciu historycznym, jak i jej dzisiejszym rozumieniu, uwzględniającym rewolucjonizujące życie technologie, generowane przez nie nowe sposoby życia i wyzwania. Wspólnie z architektami, projektantami i twórcami porozmawiamy o modernizmie, postrzeganiu wspólnej przestrzeni oraz dziedzictwie architektonicznym miast i konieczności jego ochrony.
Pierwsza edycja polsko-niemiecko-izraelskiego interdyscyplinarnego projektu Ćwiczenie nowoczesności • Exercising modernity • Modernität üben to pilotażowy program wymiany intelektualnej, artystycznej i naukowej skierowany do osób zainteresowanych kulturą i historią Polski, Niemiec oraz Izraela oraz refleksją nad tym, jak projektowanie może zmieniać życie społeczne.

23-28 października | Bernau bei Berlin
ADGB Trade Union School
Meyer-Wittwer-Bau
Na wszystkie wykłady wstęp wolny

PROJEKT LIEBLING: MODERNISTYCZNE ZAPLECZE INTELEKTUALNEGO BIAŁEGO MIASTA
23.10 (wtorek) | Jadalnia Meyer-Wittwer-Bau
g.19.00

Shira Levy Benyemini (wykład)

W 2003 r. telawiwskie Białe Miasto, będące wybitnym przykładem zaadaptowania architektury modernistycznej do warunków lokalnych, wpisano na Listę Dziedzictwa Narodowego UNESCO, co przyczyniło się do umocnienia rangi i znaczenia miejskich projektów konserwatorskich w Izraelu.
Konserwacja jest zazwyczaj postrzegana jako proces skupiający się na fizycznych aspektach obiektów architektonicznych, z pominięciem niematerialnej treści społecznej. Decyzja o ustanowieniu Centrum Białego Miasta uwzględniła wszystkie elementy dziedzictwa architektonicznego – zarówno te materialne, jak i niematerialne, czego efektem było opracowanie unikalnego programu pobytowego: projektu Liebling.
Z początku projekt Liebling był grupą badawczo-inicjatywną, do której zapraszano twórców multidyscyplinarnych – od architektów po muzyków – w celu analizowania samej koncepcji konserwacji i urbanistyki w kontekście architektury modernistycznej. Przez pierwszy rok, po nawiązaniu współpracy z Wydziałem Konserwacji Zespołu Miejskiego Tel Awiw-Jafy, siedzibą projektu było Centrum Białego Miasta, i to właśnie tam opracowywano przyszłe działania miejskiego ośrodka kultury i edukacji poświęcone wczesnym latom Tel-Awiwu oraz wpływom modernistycznym, które ukształtowały miasto. Korzystając ze wsparcia zespołu wykonawczego White City Center, projekt został tymczasowo przeniesiony do domu Max Liebling House, który jest obecnie przekształcany w centralny punkt całego przedsięwzięcia. Ponowne otwarcie Centrum zaplanowano na jesień 2019 r.

________

LOKALNY PARADYGMAT MODERNISTYCZNEGO ISRAELA
24.10 (środa) | Jadalnia Meyer-Wittwer-Bau
g.19.00

Shira Levy Benyemini i Sharon Golan-Yaron (wykład)

Wykład będzie poświęcony dwóm zasadniczym koncepcjom, które kształtują odrębny charakter i współczesne wartości Tel Awiwu. Język architektury modernizmu pozostaje najcenniejszym i najbogatszym znaczeniowo punktem odniesienia w dyskusjach na temat DNA Tel Awiwu, niezależnie od tego, czy mają one podłoże teoretyczne, historyczne czy kulturowe. Szkoła Bauhaus, Le Corbusier i inne ważne modernistyczne trendy miały znaczący wpływ na projektowanie i planowanie w całym Izraelu, a w szczególności w Białym Mieście w Tel Awiwie, co doskonale ilustruje upowszechnienie się dyskursu architektoniczno-historycznego. Drugim ważnym aspektem jest modernistyczny plan Miasta-Ogrodu, czyli urbanistyczno-ekologiczny koncept urbanisty i biologa Sir Patricka Geddesa, dla którego miasto jest środowiskiem wspólnej koegzystencji różnych organizmów. To właśnie między innymi dzięki tej zrealizowanej utopii Tel Awiw został umieszczony na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

________

JAKIE JEST ZNACZENIE „SZKLANYCH DOMÓW”?
25.10 (czwartek) | Jadalnia Meyer-Wittwer-Bau
g.13.00

Andrzej Mencwel (wykład)

Crystal Palace z pierwszej, londyńskiej Wystawy Światowej (1851) stał się ikoną nowoczesności w Europie Środkowej i Wschodniej.
W jego legendarnym wizerunku skupiły się wizje, pragnienia i marzenia intelektualistów z tych peryferii nowoczesności. W międzynarodowej debacie wypowiadali się ówcześnie postępowcy i tradycjonaliści, Czernyszewski i Dostojewski, Krzywicki i Żeromski. Przetworzenie w wizję „szklanych domów” ma szczególne znaczenie dla wczesnych koncepcji modernizacyjnych w Polsce, zwłaszcza po odzyskaniu niepodległości.

________

OD DESSAU DO MOSKWY: HANNES MEYER I ZAŁOGA Z BAUHAUS UDAJĄ SIĘ NA WSCHÓD
26.10 (piątek) | Jadalnia Meyer-Wittwer-Bau
g.19.00

Daniel Talesnik (wykład)

W kwietniu 1927 r. Meyer zaczął nauczać na Bauhausie, a w następnym roku zastąpił Gropiusa na stanowisku dyrektora szkoły. Meyer zmienił zainteresowania Bauhausu, wskutek czego szkoła – choć kontynuowała różne projekty zapoczątkowane za kadencji Gropiusa – przeszła szereg transformacji strukturalnych. Meyer utracił stanowisko dyrektora i został wydalony z Bauhausu w sierpniu 1930 r. z przyczyn politycznych; w odpowiedzi przeniósł się do Związku Radzieckiego z brygadą studentów Bauhausu. Chociaż Meyer i jego ekipa współpracowali ze sobą jedynie krótko, ich emigracja stanowi dobry przykład fali przemieszczeń europejskich architektów w latach trzydziestych ubiegłego stulecia. W niniejszej prezentacji użyję Meyera i Bauhausu jako mikrokosmosu w celu przyjrzenia się tematom nowoczesności, modernizacji i modernizmu, a także podejmę próbę szczegółowego omówienia udziału kilku warsztatów Bauhausu w projekcie realizowanym dla Szkoły Związków Zawodowych ADGB w Bernau koło Berlina oraz zmian ideowo-światopoglądowych, jakie zaszły po przeniesieniu się twórców do Związku Radzieckiego.

________

PRAWDZIWY, ISTNIEJĄCY MODERNIZM CIRCA 1981 R. – PRZESZŁOŚĆ, TERAŹNIEJSZOŚĆ I PRZYSZŁOŚĆ POLSKIEJ ARCHITEKTURY MODERNISTYCZNEJ

26.10 (piątek) | Jadalnia Meyer-Wittwer-Bau
g.19.00

David Crowley (wykład)

W 1981 r. grupa warszawskich architektów opublikowała „podziemny” manifest, w którym oskarżyli przedstawicieli swojej profesji o godzenie się na nielegalne sprawowanie władzy w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Spisana przez nich „Karta warszawska” była najodważniejszą i zarazem najmocniejszą krytyką architektury modernistycznej, jaką kiedykolwiek opublikowano w bloku wschodnim.
W swoim wystąpieniu David Crowley podejmie próbę analizy tej odważnej krytyki dwudziestowiecznego modernizmu z perspektywy roku 1981. Spojrzy na nią także przez pryzmat czasów nam współczesnych, zastanawiając się nad transformacją, jaką przeszły krajobrazy miejskie Polski po upadku systemu komunistycznego. W dobie hiperkapitalizmu modernistyczna architektura komunistycznej Polski wydaje się być obiektem powszechnej nostalgii i tęsknoty – dlaczego tak się dzieje?

 

Organizator:
Instytut Pileckiego

Partnerzy:
Konsulat Kultury
Muzeum Miasta Gdyni
The White City Center – מרכז העיר הלבנה
Kultura Liberalna
Miasto Gdynia

powrót